ನಾನು ಚಿಕ್ಕವನಿದ್ದಾಗ...( ಈಗಲೂ ಚಿಕ್ಕವನೇ)

ನಮಸ್ತೆ

ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಯಿಸಿ ಚಾಯಕನ್ನಡಿಯ ಶಿವಣ್ಣ ಬರೆದ ಕಾಮೆಂಟ್ ಓದಿದ ನಂತರ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದಿನಗಳ ನೆನಪಿನ ಅಂಗಳವನ್ನು ಕೆಥಕಿ ಒಂದು ಲೇಖನ ಬರೆಯಬೇಕೆನಿಸಿತು.
ನಾನು ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿರುವಾಗ( 5 ರಿಂದ ೭ನೆ ತರಗತಿ) ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಲು ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಕರು ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಯಾವುದಾದರು ಮಕ್ಕಳ ಚಿತ್ರವನ್ನು ತೋರಿಸಲು ನಮ್ಮುರಲ್ಲಿದ್ದ ಸುಪ್ರಸಿದ್ದ ( ಏಕೈಕ) ಚಿತ್ರ ಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯುತ್ತಿದರು. ಎರಡು ವಾರಗಳ ಮೊದಲೇ ದಿನಾಂಕ ಹಾಗು ಸಮಯ ನಿಗದಿಯಾಗುತ್ತಿತು. ಟಿಕೆಟ್ ನ ಬೆಲೆ ೨ ರುಪಾಯಿ ಇದ್ದರೇ ನಾನು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ೪ ರುಪಾಯಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ.
ನಾವು ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಆಡುವ ಪ್ರತಿಮಾತು ಚಿತ್ರದ ಕುರಿತೆ ಇರುತ್ತಿತು. ಕಾರಣ ನಾವು ವಿಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಅದೊಂದೇ ಚಿತ್ರ. ಚಿತ್ರ ಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಏನೇನು ತಿಂಡಿ ತಿನಿಸುಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯಬೇಕು, ಯಾರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಯಾರು ಕೂರಬೇಕು ( ನಾನು ಕೂರುತಿತುದ್ದು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳತಿ ಲಾವಣ್ಯ ಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ) ಹೀಗೆ ಹಲವಾರು ಚಿಂತನೆಗಳು. ಚಿತ್ರ ವಿಕ್ಷಿಸಿ ಬಂದ ನಂತರವು ಅದೇ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದಿನ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೆವು.ನಾವು ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷಿಸಿದ ಚಿತ್ರಗಳೆಂದರೆ "ನಾಗರ ಹೊಳೆ", "ಹುಲಿಯ ಹಾಲಿನ ಮೇವು" ಮತ್ತು "ಗಂಧದ ಗುಡಿ".

ವಂದೇ ಮಾತರಂ